การวินิจฉัย โรคไอกรน

[MhooDang]

 อาการ ไอกรน เป็น  โรคที่เกิดจากแบคทีเรีย ที่ พบได้บ่อยในเด็ก  แต่ก็สามารถ  แพร่กระจายสู่ผู้ใหญ่ ได้เช่นกัน  เชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรค  คือ  เชื้อแบคทีเรียชนิดหนึ่ง ซึ่ง แพร่กระจายผ่านละอองฝอย



 อาการที่สังเกตเห็นได้ในผู้ป่วย ไอกรน มักเริ่มต้นด้วย  อาการคล้ายหวัด  เช่น  ไอเล็กน้อย  แต่  พัฒนาเป็นอาการไอรุนแรง  โดย ผู้ป่วยจะมีอาการไอเป็นชุด  และ  มีลักษณะเสียงดังตอนหายใจเข้า หลังจากการไอ  เมื่ออาการแย่ลง อาจ  ส่งผลให้เกิดอันตรายต่อชีวิต เช่น  ภาวะชัก



 การค้นหาสาเหตุของอาการ โรคไอกรน  มัก อาศัยการซักประวัติ  และ  การตรวจ PCR  จาก  น้ำมูกผู้ป่วย   วิธีการดูแลผู้ป่วยไอกรน  ใช้ยากลุ่ม Macrolide  เพื่อ  ช่วยควบคุมการติดเชื้อ และ  การดูแลในโรงพยาบาลในกรณีรุนแรง



การป้องกันไอกรน  ทำได้โดยการฉีดวัคซีน  ซึ่ง ช่วยป้องกันโรคได้อย่างมีประสิทธิภาพ  วัคซีน  มีตารางฉีดที่แนะนำ เช่น อายุ 2 เดือน, 4 เดือน, 6 เดือน  นอกจากนี้  การล้างมือบ่อย ๆ  ช่วยลดโอกาสติดเชื้อ



 การติดเชื้อไอกรน  มีอาการที่คล้ายไข้หวัดในช่วงแรก แต่ สามารถเป็นอันตรายได้  โดยเฉพาะใน  กลุ่มเสี่ยงที่อายุน้อย  ดังนั้น  การรักษาอย่างทันท่วงที   มีบทบาทสำคัญ